marguerite duras

Blauwe ogen zwart haar

2024 / Vertaling: kiki coumans
104 pagina’s / isbn  978 94 93350 16 8 / € 24,50

Een man en een vrouw ontmoeten elkaar in een café in een badplaats aan de Noord-Franse kust. De man vraagt of de jonge vrouw de nacht bij hem wil doorbrengen – zonder aanrakingen –, hij wil haar ervoor betalen. Ze komt vervolgens iedere avond rond dezelfde tijd bij de man slapen. De vrouw is heteroseksueel, de man homoseksueel. Ze praten over hun gemeenschappelijke passie voor een definitief verdwenen derde, een jonge vreemdeling met blauwe ogen en zwart haar. Ogen die hij terugvindt bij de vrouw. De vrouw heeft op haar beurt ontmoetingen met een andere man.

Het samenzijn tussen de twee personages vindt vooral plaats in de nacht, in zijn huis. Het is een haast Beckettiaans decor; op een kroonluchter en een paar lakens na is de kamer zo goed als leeg. In die kamer wordt geslapen, gepraat, naar elkaar gekeken en soms raken de man en vrouw elkaar aan. De zee is nabij, soms hoorbaar.

Blauwe ogen zwart haar is een haarfijne weergave van een bijzondere relatie tussen twee mensen. Het roept vragen op over het vermogen om een ander werkelijk te kennen, een ander lief te hebben, net als de vraag die ook in het leven van Duras een rol speelde (ze had tot haar dood een langdurige relatie met een homoseksuele man): is liefde mogelijk tussen mensen met een verschillende seksuele voorkeur? 

Links | franse reeks | marguerite duras