Jorge Guillén werd geboren op 18 januari 1893 in Valladolid, Oud Castilië, Spanje. Hij wordt beschouwd als een van de grootste Spaanse dichters van de twintigste eeuw. Hij doceerde aan de Sorbonne, Oxford, de Universiteit van Murcia en de Universiteit van Sevilla. Als lid van de ‘Generatie van 1927’, waartoe Frederico Garcia Lorca, Rafael Alberti, Pedro Salinas en anderen behoorden, verwierf Guillén in het begin van de jaren '20 bekendheid met zijn eerste gedichten, maar hij verliet Spanje in 1938 na de militaire opstand onder Generalissimo Franco.
Hij doceerde en schreef poëzie in de Verenigde Staten gedurende meer dan 20 jaar en was professor aan het Wellesley College tot aan zijn pensionering in 1957. Veel van Guilléns werk verkent de relatie tussen vorm en materie, terwijl hij geniet van sensualiteit en helderheid van waarneming.
Het grootste deel van zijn werk is samengebracht in de bundel Aire nuestro (1968), die drie van zijn belangrijkste boeken bevat: Cántico (1928), Clamor, gepubliceerd in drie delen in 1957, 1960 en 1963, en Homenaje (1967).
Guillén ontving een Award of Merit van de American Academy of Arts and Letters, de San Luca Prijs, de Miguel de Cervantes Prijs, de Alfonso Reyes Prijs, en de Ollin Yolitzli Prijs. In 1977, twee jaar na de dood van Franco, keerde hij terug naar Spanje en overleed er in 1984 in Malaga.
links |
