[PORTRET AUTEURSPAGINA EN LINKS: © MARC VLEUGELS]
Willem Thies (Nijmegen, 1973) debuteerde in 2006 met de bundel Toendra, die is bekroond met de C. Buddingh’-prijs. Hierop volgden Na de vlakte (2008), Twee vogels één kogel (2012), Meer mensen dan reddingsvesten (2015), Na het paringsritueel (2018), het chapbook Schoon (2020) en Mijn zoon hij zegt (2021).
Maria Barnas in NRC: Thies is uitbundig én subtiel in zijn taalgebruik; het is een genot om me in zijn woorden onder te dompelen – ook wanneer wat hij schetst, wreed is en schokkend. (…) De bundel vangt aan met een indrukwekkende processie (…). Deze tweespalt maakt dat de regels van Thies zijn geladen met noodzakelijkheid. (…) De grote kracht van Thies is dat hij betekenis laat ontstaan, zonder er direct op te wijzen. (…) Thies doet waarvan hij zegt te houden: hij confronteert zichzelf en zijn lezer met een duistere werkelijkheid en gaat deze te lijf met een onstuitbare taallust, die pure schoonheid oplevert.
links |
