Philippe Sollers (1936-2023) is een Frans schrijver en criticus. In 1960 richtte hij samen met Marcelin Pleynet het literaire avant-garde tijdschrift Tel Quel op, dat werd uitgegeven door Le Seuil en bestond tot 1982. Daarna initieerde hij het tijdschrift L'Infini, dat eerst door Denoël en later door Gallimard werd uitgegeven, en waarvan hij enige redacteur was.
Sollers opereerde in het middelpunt van het intellectuele elan in het Parijs van de jaren zestig en zeventig. Hij droeg bij aan de publicatie van critici en denkers als Jacques Derrida, Jacques Lacan, Louis Althusser en Roland Barthes. Sommigen van hen werden later beschreven in zijn roman Femmes (1983), samen met andere figuren van het Franse intellectualisme die actief waren voor en na mei 1968. Philip Roth vergeleek deze roman vol ‘goedgemutste kwaadaardigheid’ met het werk van Louis Ferdinand Céline.
Literair begon Sollers met een psychologische roman in een burgerlijke omgeving: Une curieuse solitude (1958). Daarna werd zijn werk abstracter. In Le Parc (1961, Prix Médicis, een schoolvoorbeeld van de ‘nouveau roman’) is bijvoorbeeld geen sprake meer van personages, maar enkel van ‘figuren’ en ‘situaties’. In zijn latere werken Drame (1965), Nombres (1968), Lois (1972) en H (1973) zette hij de experimentele lijn door, en probeerde hij een nieuwe visie op het politieke en culturele leven vorm te geven.
links |
