[PORTRET AUTEURSPAGINA EN LINKS: © J. SASSIER / EDITIONS GALLIMARD]
Jean Giono (1895-1970) werd geboren in Manosque, in een oud, krakkemikkig huis waar zijn vader boven een schoenmakerij had en zijn moeder beneden een wasserij. Om zijn ouders bij te staan ging Giono een jaar voor zijn eindexamen van school af om te werken bij een bank. Tegelijkertijd ontwikkelde hij zich tot een fervent lezer en begon hij ook te schrijven.
In de Eerste Wereldoorlog werd hij onder andere in Verdun gemobiliseerd. Hij zag veel vrienden sneuvelen en raakte zelf meerdere malen gewond. Hij komt getraumatiseerd uit de oorlog en wordt overtuigd pacifist.
Enkele jaren later geeft zijn goede vriend, de schilder Lucien Jacques, zijn eerste gedichten uit in Les Cahiers de l’Artisan. Via hem komt Giono in aanraking met andere schrijvers en met uitgever Grasset, die hem meteeen een contract voor meerdere boeken aanbiedt.
Giono debuteerde in 1929 met Colline, dat meteen een succes was. Nog vóór publicatie las een enthousiaste André Gide fragmenten uit het boek voor aan wie ze maar wilde horen. Het begin van een groots oeuvre was een feit.
links |
