Ernst Jandl (1925 - 2000) was een Oostenrijks schrijver, dichter en vertaler. Hij maakte vooral naam met zijn experimentele lyriek en trad op in fabriekshallen en concertzalen met vaak meer dan duizend toehoorders, maakte plaat- en cd-opnamen van zijn gedichten en werkte samen met muzikanten.
In zijn jonge jaren werd hij o.a. beïnvloed door werk van Gertrude Stein, Carl Sandburg, Jacques Prévert, Bertolt Brecht en Kurt Schwitters. In de tweede helft van de jaren vijftig stond hij in contact met leden van de radicale Wiener Gruppe (vooral H.C. Artmann en Gerhard Rühm), die de historische avant-garde nieuw leven inblies. In 1954 ontmoette hij de dichteres en prozaschrijfster Friederike Mayröcker, met wie hij bijna een halve eeuw een relatie zou hebben.
Jandl ontwikkelde telkens andere vormen: visuele poëzie, klankgedichten, spreekgedichten die hij met een indrukwekkend arsenaal aan stemmiddelen ten gehore bracht, gedichten in Weens dialect, oppervlaktevertalingen en daarnaast kernachtige gedichten in de omgangstaal. Zijn burgerlijke leven werd gekenmerkt door een behoefte aan orde en vaste gewoonten, maar in zijn poëzie liet hij ongeremd zijn duivels los.
links |
